Mars jest czwartą planetą Układu Słonecznego. Z powodu swojej rdzawo-czerwonej barwie, Starożytni nazwali ją na cześć boga wojny - Marsa. Przyczyną takiego koloru planety jest oczywiście tlenek żelaza, który pokrywa powierzchnię planety. Na samej zaś występują wszelakie formy ukształtowania terenu takie, jak i na Ziemi. Wyróżnić można np. wulkany, kotliny, pustynie. Podobnie jak i na Księżycu, liczne są też kratery uderzeniowe.
Na Marsie znajduje się najwyższa góra Układu Słonecznego – Olympus Mons, który jest wygasłym wulkanem. Wznosi się 22 km nad średnią powierzchnią planety. U podstawy ma 550 km szerokości, a krater ma średnie wymiary 85 km na 60 km. Wulkan wybuchł prawdopodobnie ok. 10-20 milionów lat temu. Dane pochodzą z sondy Mars Global Surveyor.
Największy kanion Układu Słonecznego, Valles Marineris, również znajduje się na Marsie. Został odkryty przez sondę Mariner 9. Marineris ma długość ok. 5000 km, szerokość ok. 200km i głębokość ok. 7 km. Pochodzenie kanionu jest jeszcze nieznane. Jednak istnieje hipoteza, że powstał on miliardy lat temu w wyniku pęknięcia podczas stygnięcia planety.
Bieguny Marsa, tak jak i Ziemii, pokryte są lodem. Polarna czapa lodowa ma średnicę około 1000 km i pokrywę 3 km lodu. Lód jest tzw. suchym lodem - stanowi go zamarznięty dwutlenek węgla. Czapa lodowa rozrasta się sezonowo. Zimą, gdy temperatury spadają do -150°C, CO2, które stanowi ok. 95% atmosfery, zamarza na powierzchni. Dopiero latem sublimuje, a wielkość czapy się zmiejsza.
Gładki obszar równinny Vastitas Borealis, znajdujący się na północnej półkuli, rozpościera się wokół czapy lodowej i obejmuje aż 40% powierzchni planety. Prawdopodopnie jest pozostałoscią po ogromnym uderzeniu.
