Mars ma 2 księżyce, Fobosa i Deimosa. Są one małe i mają nieregularny kształt. Najprawdopodobniej są przechwyconymi planetoidami albo powstały z materii wyrzuconej z Marsa.
22,2 km |
ŚREDNICA |
12,6 km |
10,8 x 1015 kg |
MASA |
1,8 x 1015 kg |
9 377 km |
ODLEGŁOŚĆ OD MARSA |
23 436 km |
1 900 kg/m3 |
GĘSTOŚĆ |
1750 kg/m3 |
0,32 |
OKRES OBIEGU |
1,26 |
18 VIII 1977 |
DATA ODKRYCIA |
12 VIII 1977 |
Jest jedynym księżycem w Układzie Słonecznym, który znajduje się w tak bliskiej odległości od swojej planty. To sprawia, że obieg jest niesamowicie szybki. W ciągu jednego dnia marsjańskiego, Fobos obiega planetę aż 3 razy. Powierzchnia księżyca posiana jest licznymi kraterami. Największy z nich, krater Stickney, ma aż 10 km średnicy - niemalże połowa średniej średnicy Fobosa. Ciekawostką są pęknięcia znajdujące się wokół kratera. Do tej pory uważano, że powstały w wyniku zderzenia, poprzez który powstał krater. Dziś naukowcy z NASA twierdzą, iż te pęknięcia są uszkodzeniami strukturalnymi, które ostateczie sprawią że Fobos się rozpadnie. Przyczyną jest przyciąganie grawitacyjne Marsa, który przybliża księżyc o 2 m co 100 lat. Szacuje się, że do rozbodu pozostaje od 30 - 50 mln lat. |
Jest drugim księżycem Marsa o nieco bardziej regularnym kształcie. Występują na powierzchni również liczne kratery - największy o średnicy tylko 2,3 km (1/5 średniej średnicy księżyca). Cechą różniącą powierzchnię Deimosa od Fobosa to jej gładkość. Wynika ona z pyłu, który zasypuje kratery (szacuje się, że grubość wartwy wynosi ok. 50 m). Podczas zderzeń odłamki i pył unoszą się nad księżyc z powodu zbyt małej siły przyciągania grawitacyjnego. Przyciąganie Marsa sprawia, że na orbicie układa się pas pyłu, który układa się spowroten na księżyc podczas jego obrotu. |